معنی معنی پذیر در لغت نامه دهخدا

پذیرندۀ معنی. معنی دار. بامعنی، دریابندۀ حقیقت. که حقیقت را ادراک کند و بپذیرد:، به جان است در من به فضل خدای، هم آن فهم و آن طبع معنی پذیر.، ناصرخسرو.، در دو هنرنامۀ این نه دبیر، نیست یکی صورت معنی پذیر.، نظامی

معنی معنی پذیر در فرهنگ لغت هوشیار

دریابنده حقیقت، معنی دار

معنی معنی پذیر - جستجوی لغت در جدول جو

معنی پذیر

لغت نامه دهخدا

معنی پذیر

فرهنگ لغت هوشیار

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

معنی پذیری

(مَ پَ)

حالت و چگونگی معنی پذیر. و رجوع به معنی پذیر شود

لغت نامه دهخدا

منی پذیر

(نَ / نِ)

گیرندۀ منی که آب مرد و زن باشد. به خود گیرندۀ آب مرد، خواهنده و قبول کننده عجب و خودخواهی. پذیرای رعنایی و خودخواهی:
منی انداز باش چون مردان
گر نه ای زن منی پذیر مباش.
سنائی

لغت نامه دهخدا

محنت پذیر

محنت کش، محنت بر، محنت دیده

فرهنگ واژه مترادف متضاد